buwan ng wikang pambansa - week van de Filipijnse taal

Elke laatste week van augustus is de week van de Filipijnse taal. Dus dat betekent dat we vandaag, op vrijdag weer een show hadden. De hele week oefenden we erop. Of ja, 'we'.... Slechts de helft van de klas moest ook werkelijk iets doen tijdens de show, dus de andere helft van de klas (waaronder ik), moest zich maar in stilte bezighouden. Muziek luisteren met oortjes, slapen, schaken en nog veel meer deden we tegen de verveling. En natuurlijk kwam ik slechts gisteren te weten dat we traditionele Filipijnse kledij moesten dragen vandaag, en omdat ik het dan nog bijna vergat te zeggen tegen Christian ('s avonds laat dacht ik er plots weer aan) zijn we deze morgen nog naar de winkel moeten gaan om er te gaan  huren. Hierdoor was ik natuurlijk te laat op school, maar de 'schade' viel nog mee. De ochtend ceremonie had ik gemist (niet dat ik het echt miste) en ook het eerste lesuur. Maar het eerste lesuur was zoals de voorbije week: de ene helft oefenen, anderen niets doen. En de bewaker zei bovendien dat het niet eens erg was dat ik te laat was op school... Dan was het tijd voor de show, die we natuurlijk begonnen met een gebed, wat anders? En daarna weer alle jaren voorstellen (lager en middelbaar), daarvan zie ik het nut niet echt van in, behalve tijdsverspilling. En dan de show zelf: blijkbaar was het een talentenshow, met 3 onderdelen: zingen, dansen en toneel. Elk jaar moest voor 1 persoon of 1 groep (gewoon een vertegenwoordiger voor het onderdeel) zorgen. Helaas werd de hele show in het Filipijns gepresenteerd, dus voor mij en Daria zat er niets anders op dan gewoon toekijken en er niets van verstaan... Desondanks genoot ik er toch van. Op het eind van de dag was er dan prijsuitreiking en verrassing, verrassing, de oudsten, het 4e jaar, won alle drie de onderdelen... 

Palawan Wildlife Rescue and Conservation Center (PWRCC)

 Vandaag hebben we de Palawan Wildlife Rescue and Conservation Center (PWRCC) bezocht. Het is vooral een opvangcentrum voor krokodillen, maar je vind er ook tal van andere dieren, zoals de bearcat of neushoornvogels. Maar ik denk dat foto's meer zeggen dan woorden, dus... 

Mac-Mac, 5.2m en 600kg

Valentino, 4.9m en 500kg

Het vel en skelet van Rio, een krokodil
die een visser aangevallen en
opgegeten heeft

slangen arend

Palawan neushoornvogel

papegaai

Palawan bearcat

1 maand

Vandaag ben ik precies 1 maand geleden vertrokken uit België... Op die 31 dagen tijd heb ik al veel geleerd. En dan bedoel ik op menselijk vlak, want school is niet echt zo moeilijk vergeleken met wat ik gewend ben. En de taal, makkelijk is het niet. Leer je Frans of Duits, beide zijn Europese talen, dus lijken soms nog op het Nederlands, Tagalog daarentegen lijkt er totaal niet op. En ook het weer lijkt totaal niet op het onze, elke dag is het hier snikheet, maar wel op de twee à drie dagen een stortvloed, ook al duurt die meestal niet zo lang, misschien een uurtje maximum. En natuurlijk trekt zo'n weer muggen aan. Het is niet normaal hoeveel muggenbeten ik al heb gehad, ik begin die beesten echt te haten. Iets anders wat ik ook niet echt kan appreciëren, is dat alles hier gemaakt is op de maat van de gemiddelde Filipino, dus te klein voor mij. In de multicob of tricycle moet ik gebogen zitten, niet echt de meest ideale houding dus. De mensen daarentegen, die zijn ongelooflijk. Altijd vrolijk en bereid om te helpen, niet normaal. En dan de natuur (van wat ik al gezien heb van natuur), die is echt prachtig. Alhoewel het me wel niet helpt om België niet te missen, als ik de tijd heb tenminste, ik heb het altijd zo druk hier... Familie en vrienden mis ik natuurlijk, maar er is vooral 1 ding dat ik echt mis, en dan nog iets wat ik niet echt verwacht had. En dat is Nederlands praten.... Ik begin hier op den duur zelfs in het Engels denken, dus Nederlands praten, het is echt iets wat ik mis.... En ik ben niet alleen, ook Daria mist het om Italiaans te praten. Maar om mijn gemis tegen te gaan, zorgt mijn familie er wel voor dat ik nog een redelijk Europees getint ontbijt heb... 

Mijn ontbijt: melk, brood, eieren, en surprise, surprise,
zelfs speculoospasta

vrijdag 7 augustus

Vandaag was de 800ste verjaardag van de heilige van HTU, dus feest. Toen we toekwamen op school krijg mijn sectie een T-shirt (waarom enkel mijn sectie weet ik niet) en ook ons eigen klas T-shirt. Maar omdat we de eerste vrijdag van de maand zijn, eerst twee uur mis... Daarna volgde een twee uur durende soort van toespraak met dans tussenin, met iedereen van het vierde jaar en de universiteit. Dan was het middag en etenstijd. Erna was er teambuilding met onze klas. De eerste activiteit viel persoonlijk tegen, want omdat we met te veel waren in onze groep, kon onder andere ik niet meedoen. Alle andere activiteiten waren wel tof en leuk. Onder andere Juice Pong, Silent Game... Juice Pong was als Bier Pong, maar dan met vuile dingen. En met al mijn geluk schoot ik natuurlijk raak en als 'prijs' mocht ik een verschrikkelijk slecht smakende vissaus drinken... Silent Game daarentegen was echt wel leuker. Iedereen moest in een cirkel gaan zitten en de leiders van Silent Game moesten je proberen te laten lachen, geluid maken of bewegen. Helaas voor mij zaten alle leiders in Temperance, mijn klas. En natuurlijk moest mijn beste vriend een van die leiders zijn... Ik heb niet gelachen of bewogen of zo, maar met hem was het toch nipt. Vooral toen hij Baby van Justin Bieber begon te zingen, heb ik toch echt enorm veel moeite moeten doen om me in te houden. Want gisteren waren we toevallig bezig over hem en toen hij vroeg of ik Bieber homo vond, antwoordde ik volmondig ja, waarop we beiden in de lach schoten en bleven voor een paar minuten. Dus het was echt nipt toen hij begon te zingen. Gelukkig heb ik me kunnen inhouden. Uiteindelijk gingen we na alle activiteiten blij naar huis. 

T-shirt van het feest

T-shirt van onze klas

 O ja, en dan nog dit:

Geloof

Hier zijn ze zowat allemaal katholiek, maar wel veel strenger dan Belgen. Elke week naar de mis, bidden als je eet, bidden voor en na iedere les, 40 min bidden in de ochtend ceremonie op school... Ik denk dat ze hier ook allemaal een paternoster hebben. En als we ergens naar toe gaan en we passeren een kerk, zal ongeveer de helft een kruisteken maken. Veel te gelovig naar mijn goesting....