dinsdag 15 september 2015

Halfweg

Vandaag is het 15 september. En dat betekent dat ik halfweg zit in mijn uitwisseling. Tot nu toe heb ik hier een fantastische tijd gehad, hopelijk zijn de komende twee maanden ook zo tof! Wat ik mis uit België? Natuurlijk vrienden en familie, maar ook andere dingen, zelfs dingen die ik vooraf niet verwachtte. Hetgeen me het meest verbaast van alles wat ik mis, is ongetwijfeld Nederlands praten. Ik weet dat het raar klinkt, maar na al dat Engels verlang je op den duur naar Nederlands. Dat ik het zou missen om nog eens een goed stuk vlees te eten verbaast me ook. Als je hier vlees eet tijdens de maaltijd, zijn het meestal veel kleine brokjes, ofwel grotere stukken maar nog met been erin. Nogal irritant. En dan die warme douche, nog zoiets. Ik neem nu al twee maanden een koude douche, dus een warme douche zou wel eens deugd doen. Of ja, koude 'douche'... In plaats van een douche is het een emmer water en een kan om je te wassen.... Wat ik dan weer totaal niet mis is het schoolgevoel. Ik ga hier dan wel naar school, echt een schoolgevoel heb ik niet. Enkel het feit dat we nooit bidden mis ik van m'n Belgische school. En mijn leukste ervaring zo ver? Het is moeilijk om er een specifiek ding uit te kiezen, maar ik hou wel van de mentaliteit hier. Constant lachen en zich nooit zorgen maken. Vooral dat laatste begin ik over te nemen. En nog iets: geduld heb ik hier ook bijgekregen...

zaterdag 12 september 2015

Chinese tempel

Vandaag hebben we ook nog een Chinese tempel bezocht. Binnenin mocht je wel geen foto's nemen, wat jammer was. De mooiste dingen stonden natuurlijk binnen... Dan maar buiten foto's nemen en ook een groepsfoto van AFS...






Elijah (FIL), ik, Julien (BEL), Tim (DUI), Peer (DUI), Mathilde (BEL),
Daria (ITA), Elisa (FRA) en de laatste weet ik niet meer
Helaas kon Alina (FIN) niet meekomen...

Honda Bay

Vandaag zijn we naar Honda Bay geweest met AFS. Honda Bay is de baai voor de kust, met allerlei eilandjes die je kan bezoeken. Met ons 9 huurden we een boot (met bestuurder) en hebben we drie eilandjes bezocht: Starfish Island, Luli Island en Cowrie Island. Het eerste eiland was Starfish Island. Zoals de naam als zegt (Starfish = zeester), waren er nogal wat zeesterren te vinden. Ook was er een soort van mangrove bos waarin Julien en ik gaan wandelen zijn. Volgende stop: Luli Island. Hier zijn we gaan duiken. In een dieper stuk van de zee was er namelijk een toren gebouwd met springplank en al. Ook hier weer een mangrovebos dat we gaan verkennen zijn. Derde en laatste eiland: Cowrie Island. Echt letterlijk een eiland met palmbomen, dan een paar meter stand en dan zee. Toch wel het mooiste van de drie. 
Een eiland dat we passeerden

Starfish Island

Mangrove bos

Mathilde, Waalse studente & ik


Mathilde & ik
Mathilde & Elijah, AFS medewerker


Mangrove bos

Cowrie Island

Cowrie Island

Cowrie Island

Tim, een Duitse vrijwilliger

vrijdag 4 september 2015

Cultuurverschillen 2

Ik heb dan wel al een post over cultuurverschillen, maar die is echter al zo oud dat jullie hem waarschijnlijk niet meer bekijken (zou ik zelf ook niet meer doen). Dus hier zijn enkele nieuwe cultuurverschillen.
  • Iets wat ik echt grappig vind, is dat ze hier aftellers hebben bij de verkeerslichten. Het is wel handig, want zo zie je meteen hoelang je nog moet wachten op groen.
  • Ze zijn hier ook heel zedig. Korte rokjes of een diepe decolleté zal je hier heel zelden zien. Zelfs toen ik ging gaan zwemmen, droegen de meisjes allemaal ofwel een badpak ofwel een topje over hun bikini. En ze keuren het gebruik van voorbehoedsmiddelen (condoom, de pil) af.
  • En behalve zedig, zijn ze ook conservatief. Toen we het in de les erover hadden dat in de VS het homohuwelijk was goedgekeurd, reageerde heel de klas negatief daarop. En dan vroeg de leerkracht of de klas een homohuwelijk zou goedkeuren en heel de klas riep van nee.
  • Zoals hierboven al vermeldt, de VS is het grote voorbeeld van iedere Filipino. Nemen ze in  de klas een ander land om iets mee te vergelijken, zullen ze altijd de VS nemen, altijd.
  • Robinsons. Het is een soort van shoppingcenter, maar behalve winkels vind je er ook een supermarkt, cinema, fastfoodrestaurants... En natuurlijk is er daar ook bewaking. 
  • Ik had al vermeld dat ze hier overal bewaking hebben, maar echt goed is die bewaking nu ook weer niet. Als je een rugzak, of voor de vrouwen een handtas, bij je hebt en je wilt Robinsons binnengaan, zullen de bewakers dat controleren. Maar echt grondig doen ze het niet: je moet het gewoon openen en ze kijken er eventjes in. En zit er een plastic zak in, zullen ze niet eens de moeite doen om erin te kijken of eronder te kijken. Wil je er iets binnensmokkelen (wapens, drugs...), veel moeite zal je niet moeten doen. En het is zelfs zeer gemakkelijk om de bewaking te omzeilen: in plaats van via de grote in, ga je gewoon binnen via een van de deuren die in verbinding staan met een restaurant. 
  • Niemand is in staat mijn achternaam juist te spellen. Iedereen schrijft Simeon en niet Simoen. De Filipijnse ambassade miste al in België, de school miste toen ze mijn ID maakten en mijn medeleerlingen missen als ze het moeten opschrijven voor een groepswerk.
  • Iets wat me ook verbaast, is dat huizen hier geen huisnummers hebben. Er zijn straatnamen, maar geen huisnummers.
  • Warmte. Het is hier echt verschrikkelijk warm. Hoe arm een Filipino dan nog mag zijn, ik denk dat zowat iedereen hier wel een ventilator heeft. En gelukkig, ik zou het er zonder niet uithouden. Een probleem: is er stroompanne, dan kun je een ventilator niet gebruiken. En dat gebeurt toch regelmatig. En zelfs met een ventilator op je gericht, zweet je nog. Ben ik thuis, dan draag ik zowat constant een voetbalbroekje, maar geen T-shirt. Draag ik er een, dan is het gewoon niet uit te houden. En ik ben niet de enige die het zo doet.
  • Leven is hier super goedkoop. Een normale gsm? €17. Eten met drie in een restaurant en nog twee kippenbillen extra om thuis op te eten? €17,5. Openbaar vervoer? 30 cent. Eten in school? €1. 

School 2

Het is september, dus tijd om weer te veranderen van sectie. Deze maand wordt het Integrity, mijn derde en laatste sectie. Of ja 'laatste', het is de laatste sectie die ik nog niet gehad heb, volgende maand zal ik naar een sectie gaan waar ik al geweest ben. Integrity is zonder twijfel de meest luidruchtige sectie van de drie (ook al zijn ze met minder, een goeie 35 lln), lawaai maken kunnen ze. Waar Fortitude soms sliep tijdens de les en Temperance zelden, slaapt Integrity heel vaak. En gitaar spelen, compleet normaal. En dan bedoel ik echt gitaar spelen tijdens de les, als de leerkracht bezig is... Nog een verschil is dat Integrity de minst slimme klas is (letterlijke woorden van de principal), ook al is Temperance (slimste klas) ook weer niet zo fantastisch. Filipijns onderwijs is niet echt zo fantastisch. Het is zelfs zo erg dat ik tijdens de wiskunde les gisteren gaan vragen ben aan de leerkracht of ze eens wat moeilijkere oefeningen wilde meebrengen voor mij, omdat ik me echt verveel tijdens wiskunde en calculus. Oefeningen waar ik 1 of 2 minuten voor nodig heb, doen andere 10 minuten over. En wat was de leerkracht haar antwoord? Ze begon met mij het boek te overlopen: bleek dat ik alle leerstof die ze dit jaar zullen zien, al gezien heb in de voorbije jaren in België. Toen we dat ontdekten, vroeg de leerkracht of ik moeilijkere wiskunde wilde, antwoordde ik ja. En dan zei ze dat ze aan de principal zou vragen of ze mij tijdens de lessen wiskunde en calculus zou toelaten om naar een universiteitsklas te gaan en daar wiskunde te volgen. Benieuwd wat dat zal zijn, als de principal het toelaat tenminste... En vandaag is het de verjaardag van het ministerie van onderwijs, dus hebben we een dagje vrijaf, yes! 

En o ja, nog dit: alle Belgische vrienden: veel plezier in school! Tot nog toe heb ik nog niet echt een school gevoel gehad, we volgen dan wel lessen en zo, gisteren heb ik nog maar mijn 1e huiswerk gekregen... Twee oefeningen oplossen voor Calculus, veel werk is het niet. En toetsen, die kun je ook al niet vergelijken met België. Weet je het niet, dan kijk je gewoon bij je buur of vraag je het hem/haar. Of je kijkt in je werkboek, kan ook. En werkboek, ook dat is relevant. Het is meer een soort van handboek (dat ik niet heb, ik moest geen boeken kopen om ze maar vier maanden te gebruiken. Dus kijk ik altijd mee bij m'n buren.) en notities neem je op cursusblaadjes. En als je een toets gemaakt heb, dien je in en krijg je het niet meer terug. Tot nog toe heb ik nog niets van punten teruggekregen, ook niet van mijn examens vorige maand. En terwijl ik nu toch bij examens ben, blijkbaar hebben ze hier elke maand examens. De ene maand enkel hoofdvakken: wiskunde, Engels, Filipino, Economie, godsdienst en wetenschappen (dit is 1 vak; fysica, chemie, bio en aardrijkskunde zitten hier allemaal in), de volgende maand alles. In augustus had ik enkel hoofdvakken, dus zal ik in september examens hebben van alle vakken.